Kilimanjaro'nun Karları tarihe mi karışıyor?

• BM’nin raporuna göre; dünyada buzulların büyük bir kısmı 2050’ye kadar iklim krizinin etkileriyle yok olacak.

  Birleşmiş Milletler (BM) Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü'nün (UNESCO) raporu, Dünya Mirası Listesi bölgelerindeki buzulların üçte birinin önümüzdeki 30 yıl içinde eriyerek yok olacağını öngörüyor. Kilimanjaro Dağı'daki son buzulları ve Alpler ile ABD'deki Yosemite Ulusal Parkı'ndaki buzullar da sıralanan bölgeler arasında. Uydu görüntülerini inceleyerek tespitlerde bulunan araştırmacılar, bu buzulların iklim değişikliği ile mücadele kapsamında atılan adımlara rağmen eriyeceğini belirtti. Geri kalan buzulların ise ancak küresel ısınmanın 1.5 derece ile sınırlandırılması durumunda kurtarılabileceği belirtiliyor. Çalışma kapsamında dünyada 50 Dünya Mirası bölgesindeki ve dünyadaki tüm buzulların yüzde 10'unu oluşturan yaklaşık 18 bin 600 buzula dikkat çekildi. Araştırmacılar, bu buzulların geri çekilmesi veya tamamen kaybolmasının ‘Dünyanın ısındığına dair en dramatik uyarılardan bir tanesi’ olduğunu söylüyor.
  
  Küresel ısınmada 1.5 derece hedefi zorlaşıyor
  UNESCO proje sorumlusu ve raporun yazarlarından Tales Carvalho Resende, "Yanıldığımızı umuyoruz ama bilimden söz ediyoruz. Buzullar görünür oldukları için iklim değişikliğinin önemli göstergelerinden biri. Gözümüzle değişimi görebiliyoruz" diyor. Geçen hafta yayımlanan bir başka BM raporu, küresel ısınmayı 1.5 derece eşiğinin altında tutma ihtimalinin hızla yok olduğunu tespit etti. BM uzmanlarının buzullar üzerinde yaptığı bu çalışma, 2019'da yayımlanan ve Dünya Mirası buzulların zamanla nasıl değişeceğini inceleyen bir başka raporun bulgularına dayanıyor. Buffalo Üniversitesi'nden bu araştırmaya dahil olmayan Buzul bilimci Beata Csatho, "Tarihsel kayıtlarda eşi benzeri görülmemiş olan şey, bu sürecin ne kadar hızlı gerçekleştiği" diyerek şöyle devam ediyor: "1900'lerin ortasında buzullar oldukça istikrarlıydı. Sonra inanılmaz derecede hızlı bir geri çekilme başladı."
  
  İşte 2050’ye kadar buzulların yok olması beklenen Dünya Mirası bölgeleri…
  Hyrkania Ormanları (İran)
  Durmitor Milli Parkı (Karadağ)
  Virunga Milli Parkı (Kongo Demokratik Cumhuriyeti)
  Huanlong Doğal ve Tarihi Alan (Çin)
  Yellowstone Ulusal Parkı (ABD)
  Kenya Dağı Ulusal Parkı (Kenya)
  Pireneler - Mont Perdu (Fransa ve İspanya)
  Rwenzori Dağları Milli Parkı (Uganda)
  Putorana Platosu (Rusya)
  İsviçre Tektonik Arena Sardona (İsviçre)
  Nahanni Milli Parkı (Kanada)
  Lorentz Milli Parkı (Endonezya)
  Doğa Koruma Alanı Wrangel Adası (Rusya)
  Kilimanjaro Ulusal Parkı (Tanzanya)
  Yosemite Ulusal Parkı (ABD)
  Dolomitler (İtalya)
  Bakir Komi Ormanları (Rusya)
  
  Emisyonları azaltırsak buzulların çoğunu kurtarabiliriz
  Rapordaki buzulların erimesinin 2000 ile 2020 yılları arasında deniz seviyelerinin yükselmesinin yüzde 4.5'ine neden olduğu tahmin ediliyor. Bu buzulların yılda 58 milyar ton değerinde küçüldüğü belirtiliyor. Bu, Fransa ve İspanya'da bir yıl içinde kullanılan su miktarının tamamına eşdeğer. Leeds Üniversitesi'nde Buzbilimci Profesör Duncan Quincey, dünyanın birçok yerinde çok sayıda insanın yaşamları için buzullardan gelen su kaynaklarına ihtiyaç duyduğunu, buzulların erimesiyle kuraklığın artabileceğini söylüyor. Quincey, "Bu insanlar su kaynaklarını tarımda da kullandığı için kuraklık, kıtlığa da yol açabilir" diyor. Raporun yazarları, erken uyarı ve risk azaltıcı afet sistemlerinin devreye alınmasını talep ediyor. Uzmanlar öncelikli olarak yapılması gerekenin küresel ısınmayı durdurmak olduğunu söylüyor. Carvalho Resende, "Burada bir umut mesajı da var. Emisyonları büyük ölçüde azaltmayı başarabilirsek, buzulların çoğunu kurtarabiliriz. Bu, gerçekten her düzeyde harekete geçme çağrısı. Sadece siyasi düzeyde değil, aynı zamanda insani olarak bizim kendi düzeyimizde" diyor.